احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





طالبان از کجا به اسلحه و مهمات دست می‌یابند؟

گزارشگر:دو شنبه 7 حمل 1396 - ۰۶ حمل ۱۳۹۶

به‌تازه‌گی نشرِ گزارش‌هایی از فساد در نهادهای امنیتی و نیز دسترسی طالبان به سلاح‌هایی که باید در دستِ سربازان ملی افغانستان باشد، نگرانی‌های شدیدی را به‌بار آورده است.
بر بنیاد گزارش‌ها، برخی مقامات در پنتاگون به وارد کردنِ حجمِ زیادی از سلاح‌های امریکایی در بازار سیاهِ افغانستان متهم شده‌اند که این اقدام زمینۀ دسترسیِ مخالفانِ مسلح و گروه تروریستیِ طالب و داعش به این سلاح‌ها را فراهم کرده است.
اما با این‌همه، بسیاری‌ها در افغانستان کنجکاوانه می‌پرسند که چگونه گروه تروریستی داعش و طالب به این سلاح و مهمات دست یافته‌اند؟
بر بنیاد برخی گزارش‌ها که هر از گاهی از محلاتِ مختلف به گوش می‌رسد، افراد خاینی در نهادهای امنیتی و قطعات نظامی، سلاح و مهمات را به شکلی از اشکال به طالبان می‌فروشند. البته در کنار این گزارش‌ها، این‌هم بارها مطرح شده است که بالگردهای خارجی به ساحاتِ زیر کنترلِ طالبان فرود آمده و آنان را مسلح و مجهز ساخته‌اند.
سلاح و مهماتی که باید به نیروهای امنیتی کشور برسد، درحالی به طالبان رسیده است که نظامیانِ ما در میدانِ نبرد همواره با کمبود مهمات و تجهیزات روبه‌رو بوده‌ اند. اما حالا که گزارش‌ها پایِ برخی مقام‌های امریکایی را در رساندنِ این سلاح و مهمات به طالبان و یا هم داعش می‌کشانند، این بحث پیچیده‌تر و بغرنج‌تر می‌نماید و به همین دلیل می‌توان گفت که جنگ افغانستان، شانه و شاخه‌های بی‌شماری پیدا کرده است. وقتی این مسأله را در کنارِ این‌که گویا روس‌ها هم به طالبان سلاح و مهمات می‌دهند، بگذاریم؛ داستانِ وحشتناکی برای افغانستان ترتیب می‌شود! این در حالی‌ست که مردم افغانستان نمی‌دانند آیندۀشان با این‌همه سیاست‌های پیچیده و تو در تویِ کشورها و سیاست‌مدارانِ راه‌گم، به کجا کشانده خواهد شد.
بحث دسترسیِ مخالفانِ دولت‌‌ها به سلاح‌هایی که کشورهای حامی به دولت‌های تحتِ حمایت‌شان کمک می‌کنند، بحثِ تازه‌ نیست و بارها در افغانستان، عراق، سوریه و کشورهای مشابه چنین اتفاقی افتاده است. مسلماً تجهیزات نظامی، به دلیلِ رشد بازار سیاه و رونق اقتصادیِ فروش اسلحه، به‌راحتی به دستِ مخالفان می‌رسد؛ اما حالا در افغانستان این قضیه هم بُعد اقتصادی و هم بُعد سیاسی یافته و همین مسأله را پیچیده‌تر می‌کند.
هزینه‌های میلیارد دالری‌یی که امریکا برای فرستادنِ سلاح و مهمات به افغانستان روی دست گرفته است، در یک بی‌مدیریتی و در عینِ حال سیاه‌بازیِ محضِ برخی حلقه‌های امریکایی ـ افغانستانی، به انبارِ مهماتِ طالبان راه کج کرده و این خیانتی‌ست بزرگ که در حقِ مردم افغانستان و امریکا صورت می‌گیرد. این اتفاق نشان می‌دهد که بازی در افغانستان به مراتب سیاه‌تر از آن چیزی که فکر می‌شود، جریان دارد و در حالِ غرق کردنِ همۀ ارکان و اجزای نظامِ موجود است. متأسفانه دولت افغانستان چنان در خدمتِ برنامه‌های گمراه‌کننده قرار گرفته و فساد چنان در نهادهای امنیتی و سیاسیِ کشور افزایش یافته است که هیچ مرجعی را نمی‌توان یافت تا حسابِ آن را دریابد. آن‌چه که می‌توانیم بگوییم این است که هم نیروهای خارجی و هم دولتِ افغانستان در این مورد مقصرند و این تقصیر زمانی برجسته‌تر می‌شود که می‌بینیم در دولتِ ما حلقه‌هایی هستند که به نفعِ دشمنان کار می‌کنند و رساندنِ سلاح و مهمات به طریق‌های مختلف برای طالبان و داعش، یکی از وظایفِ آن‌ها شمرده می‌شود.
بنابرین، تا زمانی‌که ما یک دولتِ صالح و سالم نداشته باشیم تا اصلاحاتِ لازم را در همۀ نهادهای نظامی و ملکی به‌وجود بیاورد، نمی‌توانیم بر این مشکل و سایر مشکلات فایق آییم و فقط چنین دولتی‌ست که می‌تواند بساط سیاه‌بازی‌هایِ رایج در کشور را برچیـند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.