حکومت افغانستان در صدد است تا توجه و حمایت امریکا را به منابع بزرگ و دست نخوردۀ منرال‌های خود به ویژه منابع سرشار لیتیم جلب کند.
لیتیم عنصر فلزی نقره فام است که در عصر کنونی به آن ضرورت مبرم بوده و در ساختن بطری‌های موبایل و کمپیوتر از آن کار گرفته می‌شود.
تخمین زده می‌شود که منابع سرشار منرال‌های افغانستان بین یک تریلیارد تا سه تریلیارد دالر ارزش دارد. اما وخامت اوضاع امنیتی و تشدید شورش‌گری طالبان در اکثر بخش‌های آن کشور، استخراج این گنج‌های نهفته در دل خاک را سد ساخته است.
تاکنون، سیاست رییس‌جمهور دونالد ترامپ در قبال افغانستان نیز به درستی روشن نشده است و از زمان آغاز کارزار انتخاباتی تا کنون که دو و نیم ماه از تصدی ریاست‌جمهوری آقای ترامپ می‌گذرد، در مورد طولانی‌ترین جنگ امریکا که در افغانستان جریان دارد، بسیار کم گفته است.
مقام‌های افغانستان آشکارا آرزومندی خود را ابراز کرده اند که منابع منرال این کشور توجه امریکا را به خود جلب کرده و سبب تعهد بیشتر آقای ترامپ به افغانستان خواهد شد.
محمد همایون قیومی، مشاور ارشد رییس حکومت وحدت ملی، به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که افغانستان می‌تواند مکان مناسب برای سرمایه‌گذاری شرکت‌های امریکایی بویژه در بخش معادن باشد.
آقای قیومی گفته است که افغانستان همواره مشتاق جلب سرمایه‌گذاری‌های امریکایی بوده است، بویژه در بخش استخراج «منرال‌های استراتژیک مانند لیتیم”.
محمداشرف غنی، رییس حکومت وحدت ملی، نیز در صحبت با رییس‌جمهور ترامپ در دسامبر گذشته، در مورد سرمایه‌های طبیعی افغانستان بویژه منرال‌ها صحبت کرد که به گفتۀ آقای قیومی موضوع مورد علاقه برای حکومت ترامپ می‌باشد.
یک مقام‌ قصر سفید نیز گفته است که ایالات متحده رشد پایدار اقتصادی به شمول سرمایه‌گذاری در بخش معادن را برای تأمین ثبات در افغانستان لازمی می‌پندارد.
اسوشیتدپرس بدون ذکر نام این مقام از قول او نگاشته است که ایالات متحده با بازرگانان و مقام‌های افغانستانی در زمینۀ اصلاحات در بخش رشد و ارتقای سکتور خصوصی کار خواهد کرد.
کیمیای رشد و رفاه اقتصادی
منرال‌های افغانستان همواره به صفت منبع قوی تحول و رفاه اقتصادی و فقرزدایی در آن کشور نگریسته شده است.
علاقه‌مندی به این منابع پس از نشر گزارش سال ۲۰۰۷ ادارۀ سروی جیولوژی ایالات متحده بیشتر شد. این اداره ارزش منرال‌های افغانستان چندین برابر آنچه برآورد کرد که چند دهه پیش از سوی متخصصین اتحاد جماهیر شوروی وقت تخمین شده بود.
افزون بر منابع سرشار لیتیم، مس، آهن، کرومیت، سیماب و زینک، سنگ‌های قیمتی مانند لاجورد، فیروزه، زمرد و طلا و مس از سرمایه‌های عمدۀ طبیعی و فراوان افغانستان خوانده شده اند.
ناامنی نه تنها با ایجاد هراس و فرار سرمایه‌گذاران، زمینه را به زورمندان محلی و نیز گروه طالبان مهیا ساخته است تا با معدن کاوی غیرقانونی، از این منابع به ارزش میلیون‌ها دالر سود ببرند.
سازمان گلوبل ویتنس در سال ۲۰۱۶ هُشدار داد که استخراج غیرقانونی معادن، جنگ را در آن کشور تمویل می‌کند.
این سازمان جهانی در گزارش خود از معادن لاجورد بدخشان نام برد که گفته می‌شود زورمندان محلی، وکیلان پارلمان و شورشیان طالب برای سود بردن از آن با هم رقابت دارند، رقابتی که سبب ناامنی در بدخشان شده است.
گنج‌‌های غزنی، هرات و نیمروز
منابع عمدۀ لیتیم افغانستان در ولایت‌های غزنی، هرات و نیمروز موقعیت دارد. چندین ولسوالی این سه ولایت به دلیل حضور گستردۀ طالبان همواره صحنۀ نبرد میان شورشیان طالب و نیروهای امنیتی افغانستان بوده است.
نابسامانی در وزارت معادن و پترولیم افغانستان نیز وجود دارد. پس از کناره‌گیری داوود شاه صبا، کرسی وزارت معادن برای یک سال خالی بود، تا اینکه هفتۀ گذشته نرگس نهان، به صفت سرپرست این وزارت تعیین شد.
وحیدالله شهرانی، وزیر پیشین معادن و پترولیم افغانستان، نیز به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که در زمان او، با ایجاد استراتژی مشخص، راه برای انکشاف سکتور معادن هموار شده است و به گفتۀ او به لیتیم اولویت داده شده است.
آقای شهرانی نیز با اشاره به حمایت ایالات متحده در سکتور معادن افغانستان گفته است: «در حال حاضر، حکومت افغانستان نه منابع مالی و نه هم ظرفیت و امکانات تخنیکی را برای بهره‌گیری از این منابع در دست دارد”.