دشمـن همیـن‌جا در کـابل!

گزارشگر:سه شنبه 25 میزان 1396 - ۲۴ میزان ۱۳۹۶

توقیفِ یک موتر پُر از مواد انفجاری در شهر کابل بعد از کشف و ردیابیِ یک مرکز سازندۀ جلیقه‌های انتحاری و مواد انفجاری در کابل توسط ریاست امنیت ملی کشور، نشان از آن دارد که دشمن در مرکز کمین کرده و خطرناک‌ترین لانه‌های آنان نیز در همین پایتخت و مناطق همجوارِ آن قرار دارد. ما بارها گفته بودیم که همیشه انتحاریان از پاکستان نمی‌آیند، در همین کابل لانه‌هایِ آن‌ها به گونۀ فعال وجود دارد و بسیاری از عملیات‌ها از پایتخت هدایت می‌شود.
دو روز پیش، یک موتر مملو از انواع مواد انفجاری در شهر کابل به دستِ پولیس افتاد و نیز روزها قبل از آن، امنیت ملی کشور یک مرکز مهمِ دشمن را در کابل کشف کرد. این دو رویداد به گونه‌یی آن ادعا را که «دشمن در مرکز کمین کرده» به درستی ثابت می‌کند و باید به دولت کنونی پنـد بدهد که به جای بذلِ توجه به آن طرفِ مرز، درون خانه را پاسبانی کنـد.
می‌گویند روزی برفِ شدیدی می‌بارید و مردی از میان برف‌ها به نقطه‌یی دور و کناره‌یی متوجه شد که در آن نیز برف می‌بارید. او به رفیقش گفت که ببین در آن کناره چه برفی می‌بارد. رفیقش پاسخ داد: «کنـاره را چه می‌کنی، پیش رویت را ببین که برف به چه شدت می‌بارد!»
این داستان در مورد دولتِ افغانستان کاملاً صدق می‌کند. شاید ده‌ها مرکز سازندۀ واسکت‌های انتحاری و تنظیم‌کنندۀ عملیات‌های انفجاری، در کابل و ولایت‌های نزدیک مستقر باشند؛ اما هیچ‌کدام مورد توجه دولت و نهادهای امنیتی قرار نگرفته اند. متمرکز شدن بر پاکستان با توجه به نقش‌های مخربی که این کشور علیه ما ایفا کرده، اگرچه درست به نظر می‌رسد؛ اما وقتی ذهن‌ها را از نزدیک غافل سازد، خطرناک تمام خواهد شد.
از موترِ توقیف‌شدۀ مملو از مواد انفجاری و انتحاری و کیفیتِ جاسازیِ این مواد چنان نتیحه گرفته می‌شود که این نوع حمل‌ونقل‌ها در مرکز به دور از چشمِ دولت به‌شدت جریان دارد، به‌خصوص که حالا زیر نام صلح، مراکزِ امن و شانداری در کابل گشوده شده است. وقتی یک شبکۀ مهم «تروریستی» در منطقۀ خوشحال خان در غرب کابل مسکن گزیند، از مناطقِ دوردست و حاشیه‌یی چه انتظاری می‌توان داشت؟
وظیفۀ نهاد امنیت ملی و ادارات استخباراتی این است که افراد مرتبط با این نوع فعالیت‌ها را شناسایی و بازداشت کنند. متأسفانه به نظر می‌رسد که نهـادهای امنیتی کشور سرنخ‌های رویدادهای تروریستی را دنبال نمی‌کنند و تا کنون نشده که از این طریق، یک فرد یا حلقۀ حمایتی از انتحاریان و تروریستان که بدون شک در اندام دولت و نهادهای امنیتی حضور دارند، شناسایی و به دادگاه معرفی شده باشند. بدون شک که میان شبکه‌های تروریستی رابطه‌های بسیار تنگاتنگی با حلقاتی هست که در دولت حضور دارند، در غیر آن چگونه ممکن است که آن‌همه مواد انفجاری و انتحاری از این‌همه بازرسی گذر کرده و به مقصد برسد؟
ما یک بار دیگر تأکید می‌کنیم که اگر دولت و به‌خصوص نهادهای امنیتی، به تصفیۀ نهادهای امنیتی از وجود افراد مرتبط با دشمن نپردازند و نیز با حلقاتی که زیر نامِ انواع مصونیت و مشروعیت، به عنوان بازوی تروریستان در مراکز شهرها عمل می‌کنند و با افرادی که می‌دانند با تروریستان رابطه دارند اما در موردشان مماشات می‌شود، برخورد نکنند، وضعیت امنیتی ابداً بهبود نخواهد یافت.
مسلماً اگر بخشی از مشکلاتِ امنیتی افغانستان را طالبان و پاکستان شکل می‌دهند، بخش دیگرِ آن زاییدۀ حلقاتِ نفوذی‌یی اند که همه چیز را بر وفقِ مراد دشمن (طالبان و پاکستان) تنظیم می‌کنند. مردم افغانستان انتظار دارند که دستگاه‌های امنیتیِ کشور در راستای کشف و نابودسازیِ لانه‌های دشمن هرچه زودتر فعال شوند و دست‌کم شاهد توقفِ عملیات‌های انتحاری در پایتخت باشند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.