کم‌وبیش هفتۀ گذشته در جریان آزادی یک خانوادۀ کانادایی-آمریکایی از چنگ طالبان-شبکۀ حقانی قرار گرفتید. آقای «جوشوا بویل» اهل کانادا و همسرش «کایتلن کلمن» از امریکا در سال ۲۰۱۲ در افغانستان توسط طالبان-شبکۀ حقانی ربوده‌ شده بودند. منابع غربی مدعی اند که آنان برای سیاحت به افغانستان آمده بودند؛ البته این ادعا تا حدودی از واقعیت به دور است، چون در حال حاضر افغانستان آن‌هم مناطق دورافتاده و پُرخطر این کشور، برای خارجی‌ها محل سیاحت و تفریح نیست. نزدیک‌ترین دیدگاه به واقعیت آن است که این دو نفر از طرف یک ‌نهاد و یا یک کشور خارجی وظیفه داشته اند که به افغانستان بیایند که احتمالاً مأموریت آنان امنیتی و نظامی نبوده است. جوشوا قبل از اسارت، تحقیقات دربارۀ رفتارهای مسلمانان را آغاز کرده بود و حتا با یک خانم مسلمان نیز پیوند ناموفقی داشت. او همچنین دیدارهای متعددی نیز با زندانیان گوانتانامو داشته تا انگیزۀ آنان را در جنگِ به اصطلاح مقدس بداند. حضور او بدون ارتباط با موضوع بررسی افراط‌گرایی در افغانستان و آسیای مرکزی نیز نبوده است. این شهروند کانادا، قبل از سفر به افغانستان، به کشورهای آسیای مرکزی نیز سفر کرده بود.
به هرحال، جوشوا و همسرش کلمن که قبل از ربوده شدن از ولایت میدان وردک، بدون فرزند بودند، در دورۀ اسارتِ پنج‌سالۀ خود، دارای سه فرزند شدند که یک فرزند آنان نیز در دورۀ بارداری خانم کلمن، سقط شد. سال گذشته، ویدیوی این زوج توسط شاخۀ حقانیِ طالبان در زمانی که گروگان بودند، پخش شده بود. این گروه، در بدل آزادی این خانواده، خواستار رهایی سه نفر از زندانیانشان از جمله «انس حقانی» فرزند «جلال‌الدین حقانی» در افغانستان بودند که امریکا و دولت افغانستان به آن توجه نکردند.
به هرحال، ارتش پاکستان هفتۀ گذشته ساعاتی پس از آزادی این خانواده، اعلام کرد که خانوادۀ پنج‌نفرۀ جوشوا بویل، در جریان یک عملیات در منطقه قبیله‌یی «کرم» پاکستان نجات داده شدند. از همان ابتدا، گمانه‌هایی وجود داشت که این زوج گروگان پس از اسارت در افغانستان، به پاکستان منتقل شده اند. پس از آنکه ویدیوی آنان توسط طالبان-شبکۀ حقانی پخش شد، این گمانه‌ها به یقین تبدیل گردید که آنان در مناطق قبایلی پاکستان به سر می‌برند. این نکته را هم اضافه کنم که اکنون برکسی پوشیده نیست که شبکۀ حقانی، بازوی پُرتوان سازمان اطلاعات پاکستان یا «آی.اس.آی» نه‌تنها در افغانستان، بلکه در بسیاری از مأموریت‌های برون‌مرزی این سازمان در سایر مناطق پُرتنش جهان مثل کشمیر به شمار می‌رود. در این هم نباید تردید کرد که ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان از روز اول، در جریان قرار داشتند که گروگان‌ها به مناطق قبایلی این کشور منتقل شده اند، اما ترجیح دادند که از آن به عنوان برگ‌برنده در برابر دولت افغانستان و امریکا استفاده کنند.
پس از اعلام استراتژی ترامپ دربارۀ افغانستان، ورق به ضرر پاکستان برگشت که کم‌وبیش در جریان قرار دارید. در این استراتژی، فشار از دو ناحیۀ دیپلماسی و جنگ، بر پاکستان زیاد شد. در عرصۀ دیپلماسی، توقف کمک‌های امریکا به پاکستان و در میدان جنگ، افزایش عملیات‌های پهپادی در مناطق قبایلی این کشور بوده و هست که بر اثر آن، تاکنون چندین مرکز شبکۀ حقانی هدف قرار گرفته است. از جمع صدها مأموریتی که در ماه گذشته به نیروی هوایی امریکا محول شد، یکی هم آزادی جوشوا بویل و خانواده‌اش بود. ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان به یقین رسیده بودند که امریکا مصمم به آزادی این خانواده است، لذا برای جلوگیری از این‌که بار دیگر مثل حادثۀ «ابیت‌آباد»، آبروی‌شان نرود و در عین‌حال، از فشارهای دیپلماسی نیز بکاهند، دست‌پیشی زدند و گروگان‌ها را آزاد کردند. اصلاً برای آزادی گروگان‌ها، عملیاتی در کار نبوده است، بلکه آی.اس.آی به شبکۀ حقانی دستور داد که بدون قید و شرط، جوشوا و خانواده‌اش را آزاد کنند. به رغم آنکه تاکنون طالبان به صورت رسمی دربارۀ آزادی این خانواده، بیانیه صادر نکرده، اما یک منبع نزدیک به طالبان به تاریخ ۱۷ اکتبر، حضور گروگان‌های آزادشده را در خاک پاکستان، تائید کرد.
پایگاه خبری «نن» به نقل از یک فرمانده ارشد حقانی و مسوول نگه‌داری گروگان‌ها گزارش داد که طالبان به دلیل افزایش مأموریت‌های جاسوسی پهپادهای امریکایی، قصد داشتند که گروگان‌ها را از ولایت لوگر به ولایت کنر منتقل کنند، اما از آنجا که مسیر لوگر با کنر کوهستانی است، گروگان‌ها را نخست به مناطق قبایلی پاکستان منتقل کردند تا از این طریق، آنان را به ولایت کنر برسانند. منبع تصریح کرده است: به گروگان‌ها داروی بیهوشی خورانده شده بود و در عقب یک موتر و خودروی عمومی جاسازی شده بودند، اما در منطقۀ «باجور» پاکستان به چنگ نیروهای امنیتی پاکستان افتادند. ادعای ارتش پاکستان دربارۀ آزادسازی گروگان‌ها مضحک و خنده‌دار است، اما مضحک‌تر از آن، فیلم‌نامۀ طالبان دربارۀ انتقال گروگان‌ها از لوگر در مسیر مناطق قبایلی به کنر است. سخن آخر این‌که گروگان‌ها در یک اقدام پیش‌گیرانه توسط آی.اس.آی، به امریکا تحویل داده شدند که در این میان، هیچ‌گونه عملیات نظامی و امنیتی در کار نبوده است.