یک عضو شورای ولایتی غور می‌گوید: تنها در شهر فیروزکوه مرکز این ولایت یک جنراتور تولید برق وجود دارد که هر کیلووات برق را ۴۰ افغانی بالای مردم می‌فروشد.
معاون احمد، یک عضو شورای ولایتی و یکی از اشتراک کننده‌های راه‌پیمایی «جنبش روشنی» در ولایت غور، در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار با اشاره به به راه‌اندازی تظاهرات در این ولایت می‌گوید: تنها در شهر فیروز کوه یک پایه جنراتور برای تولید برقی وجود دارد که از سر شام تا ۱۰ – ۱۱ بجۀ شب برای مردم برق تولید می‌کند و از طرف روز تنها نهادهای دولتی از برق آن استفاده می‌کنند.
این در حالی است که از چهار روز به این طرف در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور جنبش موسوم به روشنی تظاهراتی را بر پا کرده است.
خواست اصلی این تظاهرات کننده‌گان اعمار جادۀ کابل – غور و دستگاه برق این ولایت است که چهار سال پیش به بازسازی آن شروع کرده ‌بودند‌، اما تا هنوز به گفتۀ مظاهر چیان ده درصد کار آن پیش نرفته است.
آقای معاون احمد بیان داشت که از هر کیلووات برق بالای مردم ۳۵ – ۴۰ افغانی هزینه می‌یاید که پرداخت آن برای مردم نهایت گران است.
هم‌چنان، آقای احمد افزود که مردم ولایت غور به‌خاطر بی‌توجهی دولت راه‌پیمایی کرده اند، “ ولایت غور از ولایت‌های دور افتاده است” . او گفت: جاده مرکزی کابل – غور مدت چند سال می‌شود که بازسازی نشده است.
به گفتۀ او، تنها در مرکز ولایت غور شهر فیروز کوه ۱ – ۲ دوکیلومتر جادۀ پخته وجود دارد و ولسوالی‌های این ولایت از جاده‌های خامه‌ هم محروم هستند.
او گفت: راه‌پیمایی در ولایت غور نشأت گرفته از احساسات مردم این ولایت است و خواست‌های‌شان به‌شکل دادخواهانه به‌پیش می‌روند.
این عضو شورای ولایتی غور ابراز امیدواری کرد که مسوولان ارشد دولتی در رابطه به راه‌پیمایی و خواست برحق مردم ولایت غور توجه کنند در غیر این صورت آنان به این روند ادامه خواهند داد.
آقای احمد افزود که خواست مردم ولایت غور (جنش روشنی / تظاهرات کننده‌ها) بازسازی‌های جادۀ کابل – غور و دستگاه‌ تولید برق در این ولایت است که تا هنوز روی آن هیچ توجهی صورت نگرفته است.
در راهپیمایی‌که چهار روز پیش در ولایت غور راه اندازی شد علما، جوانان، فعالان مدنی، پزشکان، اهل خبیره و دانشجویان به خیابان ریختند و برای چندمین‌بار خواهان برق و جاده در این ولایت شدند.
آنان با هشدار به حکومت مرکزی می‌گویند: اگر به خواست‌های‌شان توجه و رسیده‌گی نشود از خیابان‌ها بیرون نمی‌روند.
محمد گل پویا، یک فعال جامعه مدنی در این ولایت می‌گوید:« مدت سه روز می‌شود که در خیابان‌های این ولایت خیمه تحصن برپا نموده‌ایم و برق و جاده می‌خواهیم».
او هشدار داد که اگر بزودی رهبران حکومت بخواست‌های‎شان پاسخ ندهند مردم این ولایت از کنترول خارج گردیده و تمام ارتباطات‎شان را با حکومت مرکزی قطع خواهند کرد و شاهد حرکت‌های بزرگ مدنی دیگر در این ولایت خواهیم بود.
در همین حال، قدیر سلیمی نیز می‌گوید: موج بزرگ از مردم غور اعم از اهل معارف، اهل دانشگاه، ادارات دولتی، جوانان و… به‌خاطر خواست‌های بر حق‎شان که همانا برق و جاده است، گردهم آمدند و از حکومت مرکزی می‌خواهند بزودی بخواست های‎شان پاسخ مثت بدهند در غیر آن، این حرکت شان همه روزه ادامه خواهد داشت.
به گفته او، ولایت غور شایسته چنین وضعیت نیست که در حاشیه دولت افغانستان قرار داشته باشد.
دانش‎جویانی که در این راهپیمایی اشتراک داشتند خواست‎شان برق و جاده، در این ولایت بود.
گفته‌های وجود دارد که در این راپیمایی بیش از دوهزار تن اشتراک کرده‌اند.