بیکاری، فرار جوانان از وطن، افزایش فقر، افزایش مالیات کمرشگن، بدون ارایه خدمات و حساب‌دهی به مردم، فساد گسترده در نهادهای دولتی، گماشتن افراد ناکار و فاسد در پست‌های کلیدی، حضور گسترده داعش و طالب و افزایش حملات خونین در قلب شهرهای بزرگ مانند کابل از دست‌آوردهای حکومت وحدت ملی در سال ۲۰۱۷ است.
شماری از فعالان مدنی و سیاسی می‌گویند: افغانستان در سال ۲۰۱۷ شاهد خونین‌ترین حملات و کشتار غیرنظامیان توسط طالب و داعش و افزایش تلفات نیروهای امنتیتی بود.
این فعالان سیاسی- مدنی باور دارند که ارگ موفق شد با اجرایی برنامه‌های قومی،سمتی و گروهی خود نفاق در میان اقوام افغانستان را به اوج برساند و فاصله بین اقوام را بیشتر سازد.
به گفتۀ آنان: حکومت وحدت ملی در سال میلادی که گذشت، افغانستان را با نفاق‌افگنی و تفرقه از درون پاشاند و شکست و این بزرگترین دست‌آورد حکومت وحدت ملی است.
عزیز رفیعی، رییس مجتمع جامعه مدنی می‌گوید: ما به بزرگترین هدف که همان صلح و اتحاد مردم افغانستان بود، نه تنها که نرسیدیم، بل حکومت در افزایش نفاق‌ و تفرقه‌افگنی نقش اصلی را بازی کرد.
رفیعی گفت: بیکاری، فرار جوانان از وطن، افزایش فقر، افزایش مالیات کمرشگن، بدون ارایه خدمات و حساب‌دهی به مردم، فساد گسترده در نهادهای دولتی، گماشتن افراد ناکار و فاسد در پست‌های کلیدی، حضور گسترده داعش و طالب و افزایش حملات خونین در قلب شهرهای بزرگ مانند کابل از دست‌آوردهای حکومت وحدت ملی در سال ۲۰۱۷ است.
به گفته رفیعی: در یک‌سال که گذشته شهرهای بزرگی مانند کابل شاهد بزرگترین حملات انتحاری و انفجاری در قلب شهرها که به شدت محافظت می‌شدند، بودند و ما شاهد بیشترین تلفات غیر نظامیان و نظامیان در یک‌سال گذشته بودیم.
او تاکید کرد: در ‌سال میلادی که گذشت، داعش گسترش یافت و طالبان موفق شدند، حملات بزرگ را طرح‌ریزی و اجرا کند و با وجود درخواست مکرر حکومت برای پیوستن به صلح، نه گفتند و به حملات‌شان ادامه دادند.
به باور رفیعی: در یک‌سال که گذشت اتحاد و همدلی و اتفاق میان اقوام افغانستان شکست و پاشید و درکنار آن مالیات کمرشکن که هیچ خدماتی در بدل آن ارایه نمی‌شود را نیز متحمل شدند.
رفیعی به روزنامه ماندگار گفت: شاید ما در مسایل اقتصادی دست‌آوردهای هرچند ناچیز داشتیم و موفق شدیم قراردادهای را با کشورهای بیروین ببندیم، اما از درون پاشیدم و شکستیم.
وی همچنان گفت: همین اکنون بیش از ۶۰ درصد مردم کابل به آب صحی دسترسی ندارند، در حالی‌که افغانستان از جمله کشورهای است که بیشترین آب شیرین را دارد.
او اضافه کرد: در فصل سرما مردم کابل با پرچوی برق مواجه اند و در یک شبانه روز مرد شاید بیشتر از ۱۰ ساعت برق ندارند؛ بنابراین حکومت نه تنها در بعُد امنیتی کار چندانی انجام نداده و نتوانست امنیت شهروندان را تامین کند؛ بل در بعُد اقتصادی نیز کار چندانی انجام نداده است.
بااین حال، عتیق‌الله امرخیل آگاه مسایل نظامی سیاسی می‌گوید: یکی از مشکلات اساسی در سال ۲۰۱۷ مداخلات کشورهای خارجی در امور افغانستان بود که سبب بروز مشکلات زیادی شد.
امرخیل، بیکاری، فرار جوانان از وطن، افزایش فقر، فساد گسترده در نهادهای دولتی، حضور گسترده داعش و طالب و افزایش حملات خونین در شهرهای بزرگ مانند کابل را ضعف و ناتوانی حکومت وحدت ملی در سال ۲۰۱۷ عنوان کرد.
به گفته این آگاه سیاسی نظامی: و اما اعلام استراتیژی ترامپ در مورد افغانستان و حمایت از ماموریت قاطع را می‌توان به عنوان یک دست‌آورد یاد کرد و نسبت به آن خوش‌بین بود.
او همچنان افزود: در یک‌سال که گذشت بسیار از حملات طالبان توسط نیروهای امنیتی خنثی شد، نیروهای امنیتی از حالت دفاعی خارج شده و حالت تهاجمی به خود گرفتند و در شمال، جنوب، شرق و غرب توانستند مناطق زیادی از طالبان بازپس‌گیرند.
وی تاکید کرد: در بخش اقتصادی هم دست‌آوردهای وجود داشت و قراردادهای زیادی به امضاء رسید؛ بنابراین می‌توان گفت که کاری هم صورت گرفته، اما انتظارها از این بیشتر بود و باید بیشتر کار صورت می‌گرفت که متاسفانه چنین نشد.
این درحالی‌ست که کمتر از سه روز به پایان سال میلادی باقی مانده است و اما آگاهان سیاسی باورندکه سال ۲۰۱۸ بهتر از ۲۰۱۷ برای افغانستان نخواهد بود و نباید انتظار داشت که در سال آینده طالبان به پروسه صلح بپیوندند و جنگ در افغانستان پایان یابد، زیرا حکومت فعلی این توانایی را ندارد که طالبان را به پای میز مذاکره بکشاند، دست مداخله‌گر پاکستان را از افغانستان کوتاه کند، زمینه برگزاری انتخابات را فراهم کند، روند مالیه‌دهی را شفاف بسازد، رشد سرمایه‌گذاری در افغانستان را تقویت کند و فاسدین را از حکومت کنار بزند؛ زیرا حکومت به شدت در درون دچار مشکلات سیاسی است و فرصتی برای پرداختن به این مسایل را ندارد.