انسان از آن‌جا که انسان است، می‌تواند در گفتار و رفتار اشتباه کند، اما این را نباید فراموش کرد که بین خطای سهوی و اشتباه عمدی تفاوت فراوانی وجود دارد. خطای سهوی در گفتار، پس از اصلاح کتبی و شفاهی، قابل اغماض است و نباید دنباله آن را گرفت. مثل این‌که اشرف غنی ماه گذشته چادر زنانه را به بی‌همتی تشبیه کرد و پس از تذکار جامعه مخاطب، رسماً معذرت‌خواهی کرد. البته بعضی سخنان او و اطرافیانش سهوی نیست، بلکه عمدی است که در راستای فریب جامعه صورت می‌گیرد.
بیشتر آمار و ارقام مثبتی که توسط اشرف غنی و تیم سخنگویانش، ارائه می‌شود، یا دروغ و یا هم بزرگنمایی است. البته بزرگنمایی از کارهای دولتی را می‌شود تا حدودی پذیرفت، چون هر کسی دوست دارد کارش را بزرگ نشان دهد، اما دروغ گفتن و ارائه اطلاعات نادرست، از هیچ‌کسی پذیرفتنی نیست، ولو که رییس‌جمهور یک کشور باشد.
اشرف غنی شام دوشنبۀ دوم دلو، در دیدار با شماری از سران قوم «زدران» در ارگ ریاست‌جمهوری با ارائۀ اطلاعات نادرست گفت که افغانستان سالانه ۶۰۰ میلیون دالر صادرات جلغوزه دارد. همان شب رسانه‌های تصویری دولت، این خبر را چندین بار تکرار کردند. فردای آن یعنی سه شنبه سوم دلو، این خبر روی خروجی‌های رسانه‌های دولتی مثل دفتر رسانه‌های دولت و وب‌سایت ریاست‌جمهوری به صورت مکتوب منتشر شد.
اشرف غنی در حالی صادرات سالانۀ افغانستان را از بابت تولید جلغوزه ۶۰۰ میلیون دالر عنوان کرد که طبق آمار ادارۀ مرکزی احصاییۀ افغانستان، مجموع صادرات این کشور در سال ۲۰۱۶ میلادی، ۵۹۶ میلیون دالر بوده است. همچنین وزارت مالیه افغانستان نیز سه هفته پیش، مجموع صادرات این کشور را در سال ۲۰۱۷ میلادی، ۷۲۳ میلیون دالر عنوان کرد. با توجه به این امر، اگر اشرف غنی در ارائۀ آمار، دچار اشتباه و خطا شده باشد، نباید رسانه‌های دولتی رقم ۶۰۰ میلیون دالر صادرات جلغوزه را برجسته می‌کردند و روی آن مانور می‌دادند.
اکنون که این یادداشت در حال تحریر است، هنوز خبر صادرات ۶۰۰ میلیون دالری از بابت جلغوزه، روی خروجی‌های رسانه‌های دولتی قرار دارد. بنابر این، اظهارات اشرف غنی اشتباه لفظی نبوده و اگر چنین می‌بود، حداقل وب‌سایت ریاست‌جمهوری افغانستان این خبر را از روی خروجی برمی‌داشت و یا حداقل قسمت ۶۰۰ میلیون دالری را اصلاح می‌کرد.
دیدگاه بعدی این است که ارگ ریاست‌جمهوری و لشکر حرّافش، عمداً اطلاعات نادرست ارائۀ می‌کنند. با توجه به عملکرد سه‌سالۀ ارگ ریاست‌جمهوری، این دیدگاه یعنی ارائه اطلاعات نادرست توسط دولت، به واقعیت نزدیک‌تر است. حتا هفتۀ گذشته ده‌ها تن از سخنگویان دولت در کابل گردهم آمدند تا بگویند که نباید دروغ بگوییم. ارگ تصور می‌کند که جامعه مخاطبش، مشتی آدم بی‌سواد، بی‌درک و بی‌شعور است و هر چه که گفت، مردم قبول می‌کنند، اما ارگ متوجه نیست که اکنون در افغانستان، آدم‌های فراوان با شعوری نیز پیدا می‌شوند که متوجه خلاف‌گویی‌های دولت‌شان هستند.
بدون مبالغه، در حال حاضر بیشتر مردم افغانستان از جامعۀ گوسفندی خارج شده و پله‌های آگاهی و شعور را یکی پس از دیگری طی می‌کنند. هدف از تحریر این یادداشت نیز همین است تا به دولتی‌ها بفهماند که مردم گوسفند نیستند تا هر چه را که گفتند، بپذیرند. شاه‌حسین مرتضوی، سخنگوی اشرف غنی جز دوستانم در فضای مجازی است. این یادداشت روی خروجی صفحه‌اش خواهد رفت. شاید با خواندن آن متوجه شود که در این مملکت افرادی پیدا می‌شوند که از جامعۀ گوسفندی خارج شده و متوجه اطلاعات نادرست دولت هستند. سایر عزیزان هم که این یادداشت را می‌خوانند، متوجه می‌شوند که همه فیسبوکی‌ها، بادنجان دور قاب ارگ نیستند که همواره حق را ناحق و ناحق را حق جلوه دهند.