کمیسیون انتخابات افغانستان، یک ‌بارِ دیگر تعهد سپرده است که انتخابات پارلمانی را برگزار می‌کند، اما با چندماه تأخیر. این خبر در حالی‌ست که دو سال از زمانِ برگزاری انتخاباتِ پارلمانی گذشته و قرار است که این انتخابات در سال سومِ این تأخیر برگزار شود. ولی این انتخابات از همین حالا با چالش‌هایی مواجه است؛ از جمله این‌که احزاب و جریان‌های سیاسی و مردم افغانستان با توجه به تجربه‌یی که از انتخابات‌هایِ گذشته دارند، باور ندارند که دیگر انتخاباتی در افغانستان به سلامت و صلابت برگزار شود، به‌خصوص از طرفِ کمیسیونی که فقط مورد تأیید گلبدین حکمتیار باشد!
اما حالا که رییسِ جدیدِ کمیسیون انتخابات تعیین شده و از برگزاری انتخابات خبر می‌دهد، پیشنهادِ تغییر در ساختار کمیسیون انتخابات نیز بارِ دیگر برجسته می‌گردد. یقیناً در شرایطی که مردم اعتمادشان را نسبت به انتخابات از دست داده‌اند، کنفراس‌های خبریِ کمیسیون انتخابات نمی‌تواند آن‌ها را به پای صندوق‌های رای بکشاند. کمیسیون انتخابات صرفاً در نظر دارد که انتخابات را برگزار کند اما انتخاباتی مملو از کاستی و نادرستی و یک انتخاباتِ کاملاً غیرشفاف که در آن امکانِ تزویر و تقلب بیشتر از گذشته وجود دارد.
بنابراین، برای این‌که مردم احساس کنند که می‌توانند شاهد یک انتخاباتِ سالم و شفاف باشند، باید نخست ارادۀ سیاسی برای برگزاری آن به‌ میان بیایدـ حال آن‌که هنوز چنین اراده‌یی به نظر نمی‌رسد. ارگ از آن‌جا که گمان می‌کنـد که در یک انتخاباتِ شفاف و عادلانه، بازنده است، ممکن است که هم برای انتخاباتِ پارلمانی و هم ریاست‌جمهوری، خوابِ تقلبِ مجدد را دیده باشد. از طرف دیگر، حتا اگر ارادۀ سیاسی در حکومتِ موجود مبنی بر برگزاریِ یک انتخاباتِ سالم شکل بگیرد ولی نهـادهای انتخاباتی اصلاح نگردند، ممکن نیست که انتخاباتِ شفافی به منصۀ ظهور برسد؛ زیرا در نهادهای انتخاباتی افرادی حضور دارند که به تقلب خو کرده اند و انتخابات از منظر آنان، چیزی جز یک فساد و تقلبِ دیگر معنا نمی‌دهد.
با این اوصاف، نیاز است که نهاد کمیسـیون انتخابات، هرچه زودتر اصلاحاتِ عمیقی را با برکناری افرادِ پیشین در کمیسیون انتخابات به‌خصوص در سمت‌های مهمِ مدیریتی و اجرایی در مرکز و ولایت‌ها به هدف وارد کردنِ افراد جدید و متعهد به برگزاری یک انتخابات شفاف، روی دست بگیرد. در کنار این مسأله، منابع انسانی و ساختار سازمانیِ کمیسیون انتخابات، غیرملی است و باید این ساختار به گونۀ بسیار روشـن تغییر کند تا ترکیبی از همۀ اقوامِ باهم برادر کشور، به این نهـاد وارد شوند و برای برگزاری انتخاباتِ سالم و ثبات‌آفرین کار کنند. در غیر این موارد، هیچ نشـانی از برگزاری یک انتخاباتِ شفاف به‌دست نخواهد آمد و برگزاری انتخابات با ساختار و ارادۀ کنونی، به‌حتم می‌تواند بن‌بست‌های تازه‌ و مشکلاتِ جدیدی را برای افغانستان خلق کند.
اکنون اگر کمیسیون انتخابات چنین نکات و اصلاحاتی را روی دست بگیرد، باید انتخابات را برای تنظیم و تطبیقِ این موارد، چند ماه دیگر نیز به تعویق بیـندازد. این به مراتب بهتر است از برگزاری یک انتخاباتِ تقلب‌بار و غایله‌ساز. اما این اصلاحات نباید بهانه‌یی گردد برای طفره‌رفتنِ سلسله‌‌وار از برگزاری انتخابات. مسلماً افغانستان هیچ راهی جز برگزاری انتخابات برای رسیدن به ثبات و پیشرفت ندارد اما انتخاباتی که در نهایتِ سلامت و شفافیت برگزار شود و ابداً ابزاری در دستِ سیاست‌گرانِ بر سرِ اقتدار قرار نگرفته باشد.
سفارت امریکا در کابل، جامعۀ جهانی و همۀ دوستانِ بین‌المللیِ ما می‌باید اهمیتِ اصلاحات و انتخاباتِ عاری از تقلب را برای آیندۀ افغانستان درک کنند و مردمِ افغانستان را در مسیر مردم‌سالاری، صادقانه یاری برسانند.