همه می‌دانیم اقدامات اخیرِ امریکا در پروسۀ صلح و چراغ سبز نشان دادن برای شریک ساختنِ طالبان در قدرت؛ تمام محاسبات، معادلات و معاملاتِ رییس‌جمهور غنی را به‌خاطر ادامۀ قدرت و پیروزی در انتخاباتِ پیش‌رو به‌هم ریخته و چانس برنده شدنِ او را تا حد قابل ملاحظه‌یی کاهش داده است.
با توجه به اجراآتِ چهار سال اخیر حکومت وحدت ملی برخلاف تمام پرنسیب‌ها و اصول نظام حاکم بر کشور، آقای غنی سعی کرد که تمام قدرت را در قبضۀ خود گرفته و با نادیده گرفتن جریان‌ها و اقوام دیگر، فضای بی‌اعتمادی و کشمکشِ داخلی را دامن زند.
زمان و انرژی‌یی که باید صرف تطبیق پلان‌های انکشافی، سیستم‌سازی در حکومت، فسادزدایی، بهبود وضع امنیتی- اقتصادی و ارایۀ خدماتِ بهتر به مردم می‌گردید، متأسفانه به‌دلیل تک‌روی‌ها و تصمیماتِ احساسی ایشان ضایع گردید. ضمن این‌که شریک ‌سیاسی ایشان از این قاعده مستثنا نیست و محو قدرت و ثروت گردیده و امانت‌دارِ خوبی برای میلیون‌ها انسانی که به او رای دادند، نبوده و با حفظ موقفِ سمبولیکِ خویش نتوانسته نمایند‌ه‌گی درست از موکلینِ خود بنماید.
با درنظرداشت ملحوظات فوق، جناب غنی طی شش‌ماه اخیر سبک بازی را عوض کرده و نقشۀ ناقصِ دیگری برای تداوم قدرت کشیده است، که این طرح نیز حداقل با توجه به دو دلیل، دیگر کارآمد نخواهد بود:
ـ فرض را بر این می‌گیریم که جذب و جابه‌جایی افرادِ جدید به بهانۀ مشارکت و جوان‌سازی حکومت، هدف ابزاری نداشته و سوءاستفاده از قدرت و امکانات دولتی به‌خاطر تیم‌سازی و کمپاین انتخاباتی نمی‌باشد. یکی را بیست‌وهفت روز وزیر داخله ساخت و بعد به عنوان معاون در تیم انتخاباتی خود جای داد. این نوع جوان‌گرایی، بسیار دیرهنگام صورت گرفته و مردم به آن باور ندارند.
ـ رییس‌جمهور خوب می‌داند که در این بازی؛ وزیر، دو فیل و یک اسپ را از دست داده و در صدد آن است که پیاده‌گان را سواره ساخته و جایگزین در تختۀ شطرنج سیاستِ افغانستان نماید. اما این موضوع نیز عقلاً و منطقاً عملی به نظر نمی‌رسد، ضمن این‌که داور و کمک‌کنندۀ بازی به‌دلیل بدبازی نمودن او علاقه‌مندی به برنده شدن ایشان ندارد.
مبرهن است که والیان، وزارت‌های داخله و معارف می‌توانند در انتخابات نقش مهم داشته و به نفع تیم خاصی کار نمایند، که ‌جابه‌جایی‌ها از قبل آغاز و در حال حاضر نیز ادامه دارد.
نکتۀ جالب، سیاست یک بام و دو هوای‌ رییس‌جمهور است. دخترخانمی را که یک روز تجربۀ مأموریت دولتی ندارد، معین و جوان دیگری را به رتبۀ سمونوال در یکی از چهار بست مهم امنیتی کشور یعنی معینیت ارشد وزارت داخله مقرر نموده و در عین زمان، جوان با دانش، با تجربه و مردم‌دارِ دیگری را از معاونیت ولایت هرات ‌حذف می‌نماید، چون این جوان گرایش فکریِ دیگری داشته ‌و کمپاینر شده نمی‌تواند.
می‌خواهم به عنوان یک شهروند از جناب رییس‌جمهور بپرسم که اگر شما ستر و یا تورن‌جنرال ارکان حرب نظامی با سی‌سال تجربه و صداقتِ کاری در وزارت داخله می‌بودید، آیا از یک‌ جوانِ بی‌تجربه به رتبۀ سمونوال اطاعت امر می‌کردید؟ جواب مشخص است؛ شاید به‌خاطر اصول نظام بلی صاحب می‌گفتید، ولی هرگز قلباً معتقد به کاردانیِ او و همکاری با وی نبودید.
انتخابات ۹۸ با درنظرداشت تکت‌های متعدد از جمله طیف جوان، اکادمیک و دلسوز، رقابت بسیار تنگاتنگ و سرنوشت‌سازی را در بر خواهد داشت و از جانب دیگر، مردم ستم‌دیدۀ کشور با توجه به چهل‌سال تجاربِ تلخ و شناخت تمام چهره‌ها به این آگاهی رسیده‌اند‌ که تحت تأثیر هیچ شعار، مناسبتِ قومی و وعده و نویدهای توهمی و غیرقابلِ‌عمل از هیچ آدرسی قرار نگیرند.
حسن ختام کلام این‌که: اقدامات اخیر جناب رییس‌جمهور ریشه در پالیسی‌ قبلی داشته و گرهی را از مشکلات‌ باز نخواهد کرد. ضمن این‌که بنده ایشان را یک غنیمت علمی نه در عرصۀ سیاست بلکه در حوزۀ اقتصاد می‌دانم، امیدوارم در حکومتِ آینده نه به عنوان ریس‌جمهور بلکه متناسب با علمیت و تجارب‌شان، در یکی از پست‌های مهم نقشِ خود را در راستای انکشاف و توسعۀ اقتصادی کشور ایفا کنند.