شش سال پیش از امروز، در جریان کمپاین‌های انتخاباتی، آقای غنی، شعار وصل شدن افغانستان به جهان را در برنامه‌های کاری‌اش در حکومت، سر میداد و به هر ولایتی که سفر می‌کرد وعده میداد که آن ولایت را یکی از مراکز تجارتی برای منطقه می‌سازد.
سخنان آن زمان آقای غنی، چنان با شور و حرارت همراه بود که برخی‌ها فکر می‌کردند که اگر او به قدرت برسد، چنین کاری خواهد کرد؛ اما بیشتر مردم آن را مسخره می‌کردند و ناممکن می‌خواندند.
بعد از به قدرت رسیدن آقای غنی، او بارها شعار وصل کردن تجارت افغانستان به جهان را داد. پروژه‌های بزرگی را افتتاح کرد که هیچ عملی نشدند و نیز پل هوایی میان هند و افغانستان را افتتاح کرد تا محصولات زراعتی کشور به هند انتقال داده شود، برای انتقال تولیدات افغانستان به اروپا و آسیای مرکزی، او از خط لاجورد سخن گفت و یک مورد کار آن هم افتتاح شد.
این شعارهای آقای غنی در پایان حکومتش بیشتر و بیشتر شد؛ چنانکه در ماه‌های پسین بارها شعار وصل شدن افغانستان به جهان را سر داد که گویا در حکومت او صورت گرفته است. او با شور و حرارت وصف ناشدنی و با صدای منحصر به فردش اعلان کرد که افغانستان امروز دیگر در انحصار یک کشور خاص نیست و امروز کشور ما به جهان وصل شده‌است.
اما در روزهای پسین که فصل میوه و حاصل دیگر محصولات زراعتی افغانستان است، نرخ یک کیلو تربوز در فراه به یک افغانی کاهش یافته است؛ اما کسی نیست که آن را به این قیمت هم خریداری کند. تربوز مفت به مردم عرضه می‌شود. سال گذشته در ولایت بغلان و قندوز دهقانان تربوز و خربوزه را مفت تحویل میدادند تا به کابل منتقل شود؛ اما به دلیل اینکه آن انتقال، هزینۀ کرایۀ موتر را کفایت نمی‌کرد از انتقال آن خود داری شده بود. امسال عین داستان است. حالا که فصل تربوز است و باید دهقانان و فروشنده‌گان میوه از آن سود ببرند، قیمت کیلوی آن به یک افغانی رسیده‌است و خریدار هم ندارد. این بی‌بها شدن تربوز به معنای آن است که دولت آقای غنی حد اقل در یک مورد هم نتوانسته است که به درستی عمل کند.
آقای غنی حالا اگر صدای از قیمت افتادن تربوز را در حکومت خودش بشنود و جیغ‌های وصل شدن افغانستان به جهان را یک‌بار دیگر مرور کند در خواهد یافت که چه فریادهای بیجایی کشیده است.
امروزه بازرگانان و دهقانان به دلیل نبود، میکانیزم‌های انتقالی میوه به خارج از کشور و نبود سردخانه‌های لازم برای نگهداری میوه آمده‌اند و حاصل دست‌رنج شان را به باد میدهند؛ اما آقای غنی و سخنگویان حکومت به دروغ از رشد محصولات زراعتی افغانستان و از دهلیز هوایی و از راه لاجورد سخن می‌گویند. می‌دانیم که آقای غنی در مورد این سوال که آیا یک افغانی شدن یک کیلو تربوز، بهای وصل شدن افغانستان به جهان است جز خندۀ بلند هیچ پاسخی ندارد؛ اما مردم می‌دانند که یک روپیه شدن یک یک کیلو تربوز در حقیقت یک پیسه شدن حکومت آقای غنی و شعارهای میان تهی ای است که آو همیشه برای فریب مردم در لاک اقتصاد دان و محاسبه‌گر سر داده است.