زلمی خلیل‌زاد چندبار به صراحت گفت که از نظر امریکا، اولویت در افغانستان صلح است و بعد انتخابات.
از نظر رییس‌جمهور غنی، انتخابات اولویت دارد و به صلح نیز تاکید می‌کند و انتخابات و صلح را متمم یکدیگر می‌داند.
در میان دسته‌های انتخاباتی و نامزدان ریاست‌جمهوری همآهنگی این سه تکت و کاندیدای ریاست‌جمهوری (دکتر عبدالله، گلبدین حکمتیار و محمدحنیف اتمر) برای برگزاری انتخابات شفاف جالب و قابل توجه است.
جالب‌تر از آن دریافت پاسخ به این پرسش است که چه نکاتی اینها را به هم‌آهنگی در انتخابات می‌برد؟
عجلۀ خلیل‌زاد مذاکره کنندۀ امریکایی مذاکرات صلح در رسیدن به یک توافق با طالبان، برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری را در ماه میزان سال روان به پرسش و تردیدهای بسیاری روبه‌رو کرده است.
طالبان سه روز پیش با صراحت گفتند که در صورت وجود قوای امریکا و در واقع در صورتی که مذاکرات جاری امریکا با آنها به توافق‌نامۀ صلح نینجامد، مخالف برگزاری انتخابات هستند و آن را نمی‌پذیرند. معنای این تذکر و هشدار طالبان این است که به امریکایی‌ها تفهیم می کنند تا اول با طالبان توافق‌نامۀ صلح را امضا کنند؛ چیزی را که امریکایی‌ها کم از کم ترامپ در قصر سفید و خلیل‌زاد در پشت میز مذاکرات قطر با طالبان با عجله می‌خواهند به آن برسند.
ارگ کابل و صاحب فعلی آن اشرف غنی به خوبی می‌داند که امضای توافق صلح امریکا با طالبان پیش از برگزاری انتخابات در میزان سال روان، انتخابات و سرنوشت او را به عنوان رییس‌جمهور و به حیث کاندیدای ریاست‌جمهوری در این انتخابات که بردن خویش را قطعی تلقی می‌کند، در هاله‌یی از ابهام و تاریکی فرو می‌برد. از این‌رو، رییس‌جمهور غنی می‌خواهد تا بدون توجه به مذاکرات امریکا با طالبان و احتمال امضای توافق‌نامۀ صلح، انتخابات را برگزار کند و با اعلان نتیجۀ آن امریکایی‌ها را در برابر عمل انجام شده قرار بدهد. اینکه آیا او می‌تواند امریکایی‌ها را در این مورد به چالش بکشد، باید منتظر بود و دید. اما امریکایی‌ها هم به اصطلاح کف دست او را خوانده اند و به این آسانی خود را مغلوب وی نمی‌سازند. مایک پمپئو وزیر خارجۀ امریکا در آخرین سفرش به کابل این نکته را بی‌پرده برای رییس‌جمهور غنی گفت که تحریم انتخابات از سوی نامزدان ریاست‌جمهوری از ترس تقلب در انتخابات، برای امریکا، برگزاری و مشروعیت انتخابات را زیر سوال می‌برد و چنین انتخابات غیرشفاف قابل قبول نیست. هر چند برای رقیبان او و نامزدان دیگر کم از کم برای چندتای مهم آن هشدار داد که امریکا حوصلۀ عدم پذیرش نتیجۀ انتخابات را پس از اعلان کمیسیون انتخابات از سوی نامزدان ندارد و اینها باید این نتیجه را بپذیرند.
به هر حال، اگر امریکایی‌ها امضای توافق‌نامۀ صلح با طالبان را پیش از انتخابات مدنظر داشته باشند و اشرف غنی بدون این خواست امریکا در صدد برگزاری انتخابات شود، تحریم انتخابات از سوی نامزدان و دسته‌های انتخاباتی یکی از راه‌های خواهد بود که غنی را متوقف کنند. ممکن است تلاش مشترک این سه دستۀ انتخاباتی برای تضمین شفافیت انتخابات علی رغم نامشترکی‌های بسیار شان، به همان نکته‌یی گره بخورد که وزیر خارجۀ امریکا در مورد تحریم انتخابات بیان کرد.