افغانستان از جمله کشورهای عقب‌مانده و درگیر جنگ‌های نیابتی و تروریستی بوده که طی ۴۰ سال گذشته از صنعت و توسعه بازمانده و نقشی در تغییرات اقلیمی ندارد، اما یکی از قرنیان مهم آن شناخته می‌شود.
افغانستان هر سال به دفعات شاهد وقوع حوادث طبیعی است که مسوولان این کشور عامل اصلی آن را تغییراتی اقلیمی عنوان می‌کنند و این کشور به علت نبود زیرساخت‌های نظام‌مند در حوزۀ امداد و نجات یا عدم ظرفیت‌های کافی نهادهای مسئول کمک‌رسانی در اغلب موارد، اقدام خاصی در زمان وقوع این‌گونه رخدادها صورت نمی‌گیرد.
در حوادث بزرگ مانند، ذوب شدن یخچال طبیعی پنجشیر و جاری شدن سیلاب در تیرماه سال ۱۳۹۷ بیش از ۲۰۰ منزل مسکونی ویران، ۹۰ موتر، ۶۰ مغازه و چندین پروژه در حال ساخت نیمه‌های شب با رسیدن سیلاب نابود شد.
در چنین شرایطی دولت افغانستان توانایی لازم برای رسیده‌گی به این‌گونه حوادث را نداشته و یا با امکانات اندک به یاری حوادث‌زده‌گان می‌شتابند .
گاهی کمک‌رسانی با تأخیر زیاد صورت می‌گیرد، زیرا رسیدن به محل حوادث خود نیازمند وجود زیرساخت‌های مانند جاده و امنیت است که به علت نبود آنها در عمل این نوع امدادها نیز چندان موثر نیست.
سازمان ملی حفاظت از محیط زیست افغانستان به ‌تازه‌گی اعلام کرده است که هیچ نقشی در تغییراتی اقلیمی ندارد، اما از این تغییرات آسیب جدی دیده‌ است.
شاه ‌زمان میوندی، رییس ادارۀ‌ ملی حفاظت از محیط زیست این کشور می‌گوید که افغانستان، در صدر کشورهای آسیب‌‌پذیر تغییرات اقلیمی در جهان قرار دارد.
او می‌افزاید: رانش زمین، سیل، زلزله، خشک‌سالی و سایر حوادث طبیعی سالانه هزاران شهروند افغانستان را متاثر می‌سازد.
آقای میوندی می‌گوید که کشورهای توسعه ‌یافته در سال ۲۰۱۵ تعهد کرده بودند که برای کاهش گازهای گلخانه‌‌یی، سالانه ۱۰۰ میلیارد دالر به کشورهای جهان سوم کمک کنند، اما به دلیل نبود آمارهای دقیق و ظرفیت پایین در دولت افغانستان کمتر از همه، از این کمک‌ها استفاده می‌شود.
نجیب آقا فهیم، وزیر دولت در امور رسیده‌گی به رویدادهای طبیعی نیز در نشستی در کابل گفته است که به دلیل پیامدهای تغییرات اقلیمی، تنها امسال در ولایت‌های این کشور ۴۰۰ هزار نفر مجبور به ترک منازل خود شده اند.
آقای فهیم تأکید کرد که برای مقابله با حوادث طبیعی نیاز به آگاهی عمومی و بسیج ملی وجود دارد که این اداره توانایی لازم را در اختیار ندارد.
اینگونه حوادث در سال‌های گذشته نیز نشان داد که در افغانستان ظرفیت و توانایی لازم برای رسیده‌گی به قربانیان حوادث وجود ندارد.
در زمستان سال ۱۳۹۳ سقوط بهمن در ولایت پنجشیر به وقوع پیوست که در آن ۱۸۷ نفر جان باختند و در سایر مناطق نیز تلفاتی بر اثر اتفاق مشابه رخ داد که جمله تلفات آن به ۲۲۰ تن رسید.
به علت سقوط این بهمن ۱۰۰ منزل مسکونی زیر برف مدفون شد و ۱۰۰ تن دیگر نیز مصدوم شدند.
همچنین حادثه طبیعی دیگر که در هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ در ولسوالی «خواهان» ولایت بدخشان رخ داد که در آن صدها تن کشته و مصدوم شدند و بیش از ۱۰۰ منزل مسکونی ویران و بر اثر رانش زمین در زیر خاک مدفون شدند.
علاوه بر این مشکلات افغانستان در حوزۀ محیط زیست نیز با معضلاتی جدی روبه‌رو است که برخی با عوامل کاستی درامداد رسانی مشترک است مانند امنیت و نبود سازمان‌های مسوول و برخی به تغییرات اقلیم و روش‌های مصرف انرژی و منابع آب باز می‌گردد.
در حوزۀ آب هم مشکل وجود دارد با تغییر اقلیم بارش کم شده است و برداشت از آب‌های زیرزمینی افزایش یافته و نوع کشت‌های سنتی با مصرف آب فراوان و استفادۀ بی‌رویه از کودهای شیمیایی و سموم بر آلوده‌گی‌های آب افزوده است.
در هیچ یک از شهر از جمله کابل شبکۀ دفع فاضلاب وجود ندارد و عمده مصرف آب منازل از چاه داخل خانه‌ها و همجوار با چاه فاضلاب تامین می‌شود و چون حجم آب پایین رفته بر غلظت آلوده‌گی میکروبی آب چاه‌ها افزوده شده است.
در حوزۀ حفاظت از حیات وحش مشکل وخیم است، هنوز شکار و فروش پوست حیوانات نادر رواج دارد و ساختاری برای مقابله نیست و محرومیت و فقر بر سرعت این نابودی افزوده است.
جنگل‌ها نیز با توجه به این که یگانه سوخت ارزان و در دسترس میلیون‌ها روستایی بدون امکانات و آواره‌گان درگیری‌های خونین محسوب می‌شود وضعیت خوبی ندارند و به گفتۀ کارشناسان رو به نابودی است.