پس از اظهارات نگران‌کنندۀ رییس کمیسیون مستقل انتخابات، دیروز دفتر یوناما در کابل نیز تأکید کرده که باید در امور تخنیکیِ انتخابات مداخله نشود. این دفتر با توجه به انتخابات گذشته، گفته است که باید انتخابات پیش رو، همه‌شمول و عاری از هر نوع مداخله باشد.
پیش از این، رییس کمیسیون انتخابات گفته بود که اگر امنیت در افغانستان تأمین نشود، انتخابات به گونۀ شفاف و گسترده برگزار نخواهد داشت. هم‌چنین او تأکید کرده بود که «اگر من مسوولیت کمیسیون انتخابات را در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۴ داشته باشم، در جایی ‌که امنیتش تأمین نباشد، صندوق رأی‌گیری نمی‌گذارم؛… در صورتی‌ که امنیت تأمین نشود، انتظار نداشته باشید که کمیسیون معجزه کرده و انتخابات را برگزار ‌کند».
در همین حال، کمیسیون انتخابات از قرار گرفتنِ بودجۀ انتخابات در اختیار وزارت مالیه نیز انتقاد کرده و گفته است که اگر بودجۀ انتخابات، تنها از سوی وزارت مالیه به مصرف برسد، این مسأله مانعِ پیشرفت برنامه‌های این کمیسیون در راه برگزاری انتخابات در زمان تعیین‌شدۀ آن خواهد شد.
به نظر ما، این دو نگرانیِ رییس کمیسیون انتخابات، تنها نگرانی¬های تخنیکیِ مسأله نیستند؛ بلکه به نظر می¬رسد که ریاست کمیسیون انتخابات به اطلاعاتی دست یافته و تلاش¬هایی را برای برگزار نشدنِ انتخابات احساس کرده است. برخی از آگاهان باور دارند: یکی از گزینه‌هایی که آقای کرزی در پیوند با انتخابات، پیش روی خود قرار داده، این است که اگر در جریان رقابت‌های انتخاباتی، شانس برنده شدنِ نامزد مورد نظرش را بالا نبیند، در مسیر برگزاری یک انتخابات خوب و شفاف، کارشکنی و حتا در صورت لزوم، از برگزاریِ آن جلوگیری کند. چنان‌که بر همه‌گان نیز معلوم است که آقای کرزی و تیمش به دلیل در دست داشتن قدرت، در صورت احساس خطر، هر نوع سدی را می‌توانند در برابر انتخابات ایجاد کنند.
از سوی دیگر، فرمان اخیر آقای کرزی مبنی بر منعِ بمباران هوایی مواضع طالبان از سوی ناتو در خاک افغانستان، می‌تواند علامت خطری باشد بر این‌که طالبان با استفاده از این فرمان، بتوانند به‌راحتی امنیت مناطقِ مشخصی را به چالش بکشند. جدا از این، بنا بر تجربه¬یی که در انتخابات گذشتۀ ریاست‌جمهوری داشتیم، این احتمال هم وجود دارد که در آستانه و یا هم‌زمان با برگزاری انتخابات، برخی مناطق دچار چالش¬های امنیتی شوند؛ همان‌طور که در گذشته در مناطقی که احتمال می‌رفت آقای کرزی آرای لازم را به‌دست نیاورد، صندوق رأی¬دهی گذاشته نشد و حتا در مناطقی که صندوق گذاشته شده بود و آقای کرزی در آن ساحات رأی چندانی نداشت، سایت رأی‌دهی با اصابت چند راکت مسدود می‌‌گشت و حتا در ساحاتی که به نظر می‌رسید آرای داکتر عبدالله ـ که در آن زمان رقیب اصلیِ حامد کرزی بود ـ بیشتر است، صندوق¬های رای¬دهی به بهانۀ «تقلب» قرنطین می¬شدند. از این¬ گونه تجربه¬های تلخ در انتخابات ریاست¬جمهوری گذشته، کم نداشتیم.
افزون بر این نگرانی¬ها، این احتمال هم وجود دارد که جغرافیای جنگ در افغانستان تا زمان برگزاری انتخابات تغییر کند؛ زیرا بر بنیاد طرحی که در نشست سه¬جانبه میان آقای کرزی، نخست‌وزیر بریتانیا و پاکستان در لندن مطرح شده، تا شش¬ماه دیگر باید در افغانستان صلح حاکم گردد. اگر آن برنامه در عمل تحقق یابد، مهم‌ترین پیامد آن، انتقال جنگ از جنوب به شمال کشور خواهد بود که در این صورت، برگزاری انتخابات در آن ساحات ناممکن خواهد گشت.
از این‌رو، باید همۀ جریان¬های سیاسی، نهادهای مدنی و رسانه¬های کشور هشدارهای کمیسیون مستقل انتخابات و هم‌چنان اظهارات دفتر سازمان ملل در کابل را جدی بگیرند و در نخستین قدم، چه¬گونه¬گی تأمین امنیت در سراسرِ افغانستان را در ایام برگزاری انتخابات، به عنوان یک بحث جدی مطرح کنند. زیرا همه وظیفه داریم که به نوبۀ خود در راه رسیدن به آیندۀ بهتر تلاش کنیم و نگذاریم عده‌یی با سرنوشت افغانستان و مردمش بازی کنند.