اگر عرق نمی‌کنید نشانه این است کــه…

- ۰۷ جوزا ۱۳۹۲

بخش دوم و پایانی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
بیشتر افرادی که عرق نمی‌کنند، بعدها متوجه می‌شوند این موضوع در سایر اعضای خانواده‌شان نیز مطرح است. به هر حال، عرق نکردن هنگام ورزش و بالا رفتن دمای بدن می‌تواند خطرناک باشد. برای تشخیص علت آن حتماً با یک پزشک مشورت کنید. اگر در حین ورزش احساس می‌کنید دمای بدن‌تان بیش از حد بالا رفته است، فعالیت خود را متوقف کنید و حمام آب سرد کنید. اگر هم به حمام دسترسی نداشتید، کافی است به صورت‌تان آب خُنک بزنید و با استفاده از یک تن‌پاکِ مرطوب، پوست خود را خنک نگه دارید. مایعات خنک بنوشید و تا زمانی که دمای بدن‌تان نرمال نشده است، در مکانی خنک بنشینید.

عرق نکردن سلامت پوست را به خطر می‌اندازد
سیستم تعریق بدن به واسطه غدد عرقِ قرار گرفته در ناحیه پوست کار می‌کند و توسط مکانیسم‌های مختلفی تنظیم می‌شود. در واقع این سیستم تحت کنترل سیستم اعصاب احشایی بدن یا سیستم اعصاب اتونوم است. بیماری‌های مختلفی می‌توانند باعث افزایش یا کاهش ترشح عرق شوند. عرق کردن نوعی مکانیسم دفاعی برای بدن به شمار می‌آید. برای مثال پوست را مرطوب نگه می‌دارد و از خشک شدن و کفیدنِ آن جلوگیری می‌کند. اگر پوست خشک شود و بکفد، میکروب‌ها می‌توانند وارد پوست و بافت‌های زیرینِ آن شوند. برای مثال گاهی اوقات در افراد مبتلا به بیماری شکر، ترشح غدد عرق در پوست کاهش پیدا می‌کند، پوست خشک می‌شود، می‌کفد و در نهایت ورود میکروب‌ها به پوست باعث ایجاد زخم پای دیابتی می‌شود.

هم افزایش تعریق و هم کاهش!
بیماری‌های مختلفی می‌توانند باعث افزایش یا کاهش ترشح عرق در پوست شوند. برخی از این بیماری‌ها مربوط به غدد درون‌ریز هستند. برای مثال پرکاری تیرویید و تحریک اعصاب اوتونوم یا احشایی باعث می‌شود ترشح عرق در پوست افزایش پیدا کند. البته این بیماری علایم دیگری هم دارد از جمله کاهش وزن، تپش قلب و لرزش اندام‌ها. بیماری دیابت هم به صورت افزایش ترشح عرق و هم به صورت کاهش ترشح عرق خود را نشان می‌دهد. در این بیماری معمولاً میزان تعریق کف دست افزایش و تعریق در پاها کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل است که پوست پای افراد مبتلا به شکر خون معمولاً خشک می‌شود و می‌کفد. بیماری آکرومگالی از دیگر بیماری‌هایی است که با افزایش ترشح هورمون رشد باعث افزایش ترشح عرق می‌شود. از علایم دیگر این بیماری می‌توان به سردرد، جلوزده‌گی فک، بزرگ شدن گوش، بینی، پاها و انگشتان و افزایش چین‌خورده‌گیِ صورت اشاره کرد. بیماری‌ که به علت افزایش تعریق به متخصص غدد مراجعه می‌کند، معمولاً تحت بررسی‌های هورمونی قرار می‌گیرد و اگر از لحاظ هورمونی نرمال باشد، برای درمان به متخصصان جلدی ارجاع می‌شود. متخصصان جلدی نیز با توجه به میزان و ناحیه تعریق از درمان‌های مختلفی استفاده می‌کنند. اگر تعریق به صورت محدود در یک ناحیه خاص باشد، ممکن است با تزریق بوتاکس کاهش پیدا کند. علاوه بر بوتاکس، از داروهای خوراکی و پمادهای موضعی نیز می‌توان استفاده کرد. اگر تعریق بسیار شدید باشد، ممکن است در ناحیه زیر بغل، تزریق و بلوک سیستم عصبی انجام گیرد.

منـــبع: آفتاب

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.