بخش سوم

حل مسایل
گاهی خشم و حس ناکارآمدی در نتیجه مشکلات جدی در زنده‌گی پدیدار می‌شوند. خشم می‌تواند یک واکنش طبیعی و سالم یک فرد در برابر مشکلات باشد. فرهنگ و باور برخی از مردم بر این اصل استوار است که هر درد، درمانی دارد و هر مشکل، راهکاری. اما همین افراد در مواجهه با سختی و نیافتن راه حل، دچار سرخورده‌گی و ناامیدی می‌شوند. اما اگر نتوانستید راهکاری برای مشکلات خود بیابید، روی مدیریت مشکل و مواجه شدن با آن تمرکز کنید. مشکل خود را بشناسید و لمسش کنید، شاید بتوانید از درون خود مشکل راهی برای حل آن پیدا کنید.

شوخ‌طبعی و خنده‌دار دیدن مسایل
شوخ‌طبعی تا حد زیادی غضب و جنون را کاهش می‌دهد. به طور مثال، با شوخ‌طبعی و خنده‌دار دیدن مسایل می‌توانید دید متعادل و خوبی به اطراف داشته باشید. به طور مثال، اگر از دست همکار خود عصبانی بودید، او را به چشم یک تک‌سلولی ببینید. مثلاً تصور کنید یک آمیب روی چوکی نشسته است و با تلیفون صحبت می‌کند. یا مثلاً می‌توانید تصویری از او را بکشید. این کار باعث می‌شود تا خشم و جنون شما کاهش یابد و به جای عصبانیت، بخندید.
این طرز فکر حتا در مواقعی که دلیلی برای خشم خود نمی‌یابید نیز بسیار کمک‌کننده است. هربار که به مسایل آزاردهنده فکر و تصور می‌کنید حق شما نیست این سختی‌ها را تحمل کنید و دوباره خشم غیر قابل کنترل به سراغ‌تان آمد، خود را در قالب یک الهه یا موجودی تصور کنید که قدرت زیادی هم‌چون خدا دارد و این موجود می‌تواند همه مشکلات را از شما دور کند. هر چاشنی و جزییاتی که دوست دارید، به این تخیل اضافه کنید. در ذهن، خود را نیروی برتر تجسم و مشکلات‌تان را به هزاران کیلومتر دورتر پرتاب کنید.
البته باید به این باور برسید که بسیاری از خشم‌های ما برای مسایل بی‌اهمیت و کم‌ارزش هستند و واقعاً ارزش هدر دادن زمان را ندارند. البته در خنده‌دار دیدن مسایل، باید جانب احتیاط را نیز رعایت کنید. اول این‌که به هیچ وجه به مشکلات خود «نخندید». در عوض با خنده‌دار دیدن آن‌ها سعی کنید به روشی معقول و کارساز، آن‌ها را برطرف کنید. دوم این‌که به هیچ عنوان از شوخ‌طبعیِ کنایه‌آمیز یا زمخت و زننده برای پیشبرد کارهای خود استفاده نکنید. این نوع شوخ‌طبعی نیز نوع دیگری از پرخاشگری و خشونت است.

ارتباطات بهتر
افراد خشمگین و عصبانی از همان ابتدا به سراغ انتهای هر کاری می‌روند و این به هیچ وجه قابل درک و عقلانی نیست. اگر خیلی با هیجان بحث می‌کنید، بهتر است کمی آرام بگیرید. خوب و بادقت گوش کنید و ببینید اصلاً طرف مقابل چه می‌گوید و پیش از پاسخ نیز به خود کمی زمان برای فکر کردن بدهید.
به دلیل عصبانیت خود فکر کنید. همه انسان‌ها برای آزادی خود ارزش قایل هستند و اگر طرف مقابل خواست شما را محدود کند و این موجب خشم شما می‌شود، با او مقابله به مثل و او را زندانبان خود فرض نکنید.