بخش نخست

کاترین همیشه آرزوی مادر شدن داشت؛ بنابراین وقتی متوجه شد باردار است، به همراه همسرش جشنِ باشکوهی برگزار کردند. آن‌ها مدت‌ها بود منتظر چنین روزی بودند؛ اما درست ۱۲ روز قبل از زایمان، پزشکان نسبت به زنده بودنِ جنین شک کردند و بعد از معاینه متوجه شدند جنین مرده است. چند ساعت بعد از این‌که جسم بی‌جانِ کودک تحویل کاترین شد، او غش کرد و افتاد و این در حالی بود که هیچ مشکل جسمی برای کاترین پیش نیامده بود. پزشکان بعد از معاینۀ او متوجه شدند که او دچار سندرم قلبِ شکسته شده است. در این وضعیت قلب واقعاً نمی‌شکند، بلکه دچار ضعف عضلانی و عمل‌کردی می‌شود و حالتی مانند سکتۀ قلبی را تجربه می‌کند. دلیل این اتفاق هم ناراحتی، دل‌تنگی و شکست‌های عاطفی و حتا کاری می‌تواند باشد.

سندرم قلب شکسته چیست؟
حتماً داستان‌های عاشقانۀ تراژیک را شنیده‌اید؛ داستان‌هایی مانند خانمی که بعد از خواندن نامۀ خداحافظی نامزدش به زمین افتاده و دیگر بلند نشده. در واقع این سندرم برای اولین‎بار در سال ۱۹۹۱ با عنوان «تاکوتسوکاردیوپاتی» توسط پزشکان جاپانی معرفی شد. تاکوتسو به معنی ظرفی است که جاپانی‌ها در آن ماهی می‌ریزند و کاردیوپاتی به معنی ماهیچۀ قلب است.

چه اتفاقی می‌افتد؟
مغز، دستگاه عصبی و قلبِ انسان با یکدیگر مرتب هستند. بنابراین زمانی که عواملی مانند استرس، ترس یا ناراحتی ایجاد می‌شود، هورمون‌هایی که ترشح می‌شوند بدن را هیجانی کرده و ضربان قلب را بالا می‌برند. وقتی به طور ناگهانی مقدار زیادی از این هورمون‌ها ترشح شود، می تواند قلب را شوکه کند. به این ترتیب، عضلات قلب ضعیف شده و نمی‌توانند خون کافی را به مغز پمپاژ کنند و این حالت با نوع معمول نارسایی قلبی که در آن خون کافی به قلب نمی‌رسد، متفاوت است. به نظر می‌رسد در این سندرم هورمون‌های استرس بر قلب تأثیر زیادی داشته باشند. در اصل در این بیماری هیچ شریانی مسدود نمی‌شود.

چند مرحله دارد؟
این سندرم دارای ۴ مرحله است؛ مرحلۀ اول فرورفتن است که در آن فرد تلاش می‌کند وقایع را کنترل کند. بعد از آن، به زیر رفتن است. در این مرحله او احساس می‌کند که روی وقایع هیچ کنترلی ندارد، سپس مرحلۀ داخل شدن است که در آن فرد به دنبال راه نجاتی در خود می‌گردد و در پایان بیرون آمدن است که فرد از خود بیرون می‌آید و متوجه جهانِ اطراف می‌شود. این مراحل نشان می‌دهد آنان که از دست دادن را تجربه می‌کنند و آن را به صورت حملات قلبی، آسیب‌پذیری‌های جسمانی و استرس روانی نشان می‌دهند، می‌توانند در مسیر سلامت قرار گیرند. توصیه می‌شود افراد کارهایی مانند تقسیم احساسات با دیگران، انجام دادن فعالیت‌های تسکین‌دهنده و پیدا کردنِ افراد همدل را انجام دهند.