بخش سوم

احساس درد شدید در شستِ پا ممکن است علامت ابتلا به بیماری نقرس باشد که معمولاً با التهاب دردناک مفاصل دیده می‌شود. در این بیماری معمولاً شست پا سرخ و حتا کبود می‌شود، پف می‌کند و دردناک می‌شود. دلیل آن‌هم میزان زیاد اسید اوریکِ خون است که احتمالاً بر اثر اختلال در سوخت‌وساز بدن، نارسایی گُرده یا پُرخوری بروز می‌کند. آرتروز، میخچه، پینۀ پا یا انحراف در شستِ پا نیز ممکن است باعث ایجاد درد در انگشت پا، به‌خصوص هنگام راه‌رفتن شود. اما اگر متوجه شدید شست پای‌تان همچنان دردناک، ملتهب و بزرگ‌تر از حد معمول شده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

ناخن‌های زرد، قوزدار یا ضخیم
اگر ناخن پاهای‌تان زرد و نرم شده‌اند، احتمالاً پای عفونت قارچی در میان است که با مصرفِ دارو قابل ‌درمان است. این مشکل معمولاً به دلیل پابرهنه راه‌رفتن در سطوحی مانند استخر یا سونا و تماس طولانی‌مدت با محیط مرطوب بروز می‌کند.
اگر ناخن‌های انگشت پاهای‌تان ضخیم شده‌اند، ممکن است در نتیجۀ ضربه‌های میکروسکپی باشد که به‌ویژه با پوشیدن کفش‌های تنگ و کوچک به‌وجود می‌آیند. این کار باعث می‌شود که ناخن پاها به‌تدریج ضخیم شوند و حتا بیفتند.
اگر شکل ناخن‌ها عوض شده و روی آن‌ها قوس پیدا کرده و انگشت پاها نیز از شکل طبیعی خارج شده‌اند، ممکن است نشان‌دهندۀ مشکلات قلبی یا ریوی و همچنین مشکلات گوارشی یا کبدی باشد. در این صورت حتماً به پزشک مراجعه کنید.
در حالت کلی توصیه می‌شود از کفش‌های روباز با کفی‌های مناسب استفاده کنید تا هوا به‌راحتی در پاها جریان داشته باشد و عرق آن‌ها به‌خوبی گرفته شود.

کرامپ‌های عضلانی ناگهانی در پاها
کرامپ‌ها یا گرفته‌گی عضلات، بی‌اختیار و بسیار دردناک هستند که معمولاً بر اثر انقباض یک یا چند عضله بروز می‌کنند. عضلات ما برای عملکرد درست به آکسیجن نیاز دارند و اگر به میزان کافی از آن بهره‌مند نشوند، به میزان زیادی اسیدلاکتیک تولید می‌کنند. در واقع تجمع اسیدلاکتیک باعث دردناکی عضلات می‌شود. ورزش یا کار سنگین زیاد جزو عوامل شایع گرفته‌گی عضلات است. این مشکل همچنین ممکن است در نتیجۀ گردش خون نامناسب، کم‌آبی بدن یا تعادل نداشتن بین مواد معدنی و عناصر مغذی مانند پتاسیم، منیزیم و کلسیم باشد.
اگر به‌طور مرتب دچار گرفته‌گی عضلانی می‌شوید، در گام اول آب بیشتری بنوشید، بخصوص در حین و بعد از ورزش. قبل از شروع جلسات ورزشی بدن‌تان را کاملاً گرم کنید و برنامۀ غذایی متنوعی داشته باشید. اگر با تمام این تغییرات مشکل همچنان به قوت خود باقی بماند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا دلیل آن بررسی شود.