احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





کنـدز؛ بزنگاه تاریخیِ دولت وحدت ملی

گزارشگر:سه شنبه 7 میزان 1394 - ۰۶ میزان ۱۳۹۴

سقوط قندوز توسط طالبان، نشان می‌دهد که دست‌هایی پشت پرده‌ در جنگِ قندوز و تسلیم کردنِ این ولایت به طالبان نقش اصلی ایفا کرده‌اند و این دست‌ها، دست‌های بیرونی نه، بلکه دست‌های داخلی‌اند!
در جنگ قندوز، سیاست‌بازی سیاست‌مدارانِ وابسته به پاکستان در حکومت حرفِ اول را می‌زند و مشکوک بودنِ والی و بی‌کاره‌گیِ مسوولان امنیتی حرفِ دوم را.
واضح است که قدرت‌نمایی گروه تروریستیِ طالبان در تهاجم بالای مرکزِ ولایت قندوز بیش از هر چیزِ دیگر نمایانگرِ فکر کوتاه مدیران امنیتی و نگاه قومیِ سیاست‌مداران حکومتِ ماست.
سال‌ها اتکا به دسته‌جات مسلحِ قومی تحت عناوینِ مختلف مانند اربکی و پولیسِ محلی، جز طالب‌سازی و تقویت آن، چیز دیگری نبود و اکنون می‌بینیم در همان مناطقی طالبان وحشت می‌آفرینند که یک گروهِ خاص در آن منطقه‌ها سکونت دارد و از امکاناتِ وافر مثل پولیس محلی و پاسگاه‌های امنیتیِ خیالی و غیرخیالی نیز بهره‌مند است. اما این گروه و دسته‌جات که تنها دغدغۀشان مسایل قومی است، نه‌تنها هیچ مقاومتی در برابر طالبان نمی‌کنند، که خانه‌های خویش را پناهگاه طالبان می‌سازند.
بارزترین نمونۀ همکاری حکومت با طالبان را یک‌ماه پیش در ولایت بغلان دیدیم که منطقۀ دند غوری را رسماً به طالبان تحویل دادند. این‌دست کارها که در واقع اهدای پایگاه دایمی به شبکه‌های هراس‌افکن است، زیر نامِ حمایت از یک قوم صورت می‌گیرد و ریشۀ اساسیِ ناامنی‌های شمال است.
وقتی جبهه‌یی در یک ولایت در برابرِ طالبان قوی می‌شود، ناگهان ارگ ریاست‌جمهوری یا یک مقام دیگر، مانع اقدامات بیشترِ جبهه می‌شود و شکایت‌های بی‌جاییِ آن‌هایی که با طالبان همدست اند، سبب فرا خواندن جنرال دوستم به کابل می‌شود و یا مانع اقدامات بیشترِ پولیس در بغلان می‌‌گردد. همچنین بارها دیده شده است که پولیس و ارتش ملیِ ما در مواقعِ حساسِ نبرد در برابر طالبان، با کمبود آذوقه و مهمات مواجه می‌شوند، چنان‌که حتا به دستِ دشمن اسیر ساخته می‌شوند.
انتظار مردم این است که شخصیت‌هایی که در حکومت، شورای امنیت ملی و نهادهای نظامی و امنیتی حضور دارند، تحولات اخیر در شمال و به‌ویژه قندوز را جدی بگیرند و برای مهار آن، شدتِ عمل و سرعت به خرج دهند.
امروز واضح شده است که آنانی در ناامن شدنِ ولایت‌های شمالِ کشور نقش دارند که بیشترین استفاده را از آب و خاکِ این ولایت‌ها می‌برند؛ مثلاً در قندوز کسانی این ولایتِ باستانی را در کامِ طالبان قرار داده‌اند که خود بیشترین منابعِ زراعتی و زنده‌گی را در اختیار دارند. این عده نه تنها در برابر طالب نمی‌جنگند، بلکه از آن‌ها پذیرایی می‌کنند و از قدرت نظامی طالبان در برابرِ دیگر هم‌ولایتی‌های‌شان استفاده می‌کنند. معلوم نیست که حسِ کشورداری، ناموس‌داری و حرمت‌گزاری به نان و نمکِ مشترکِ آنان کجاست و چرا حاضر نیستند که در برابر مزدوران استخباراتِ پاکستان مقاومت کنند!
بسیار واضح است که قوم‌پرستی و حمایت‌های پنهانیِ افراد بلندپایۀ دولت از طالبان، سبب ناامنی در شمال و سقوط شهر کندز شده است؛ قوم‌پرستیِ همان‌هایی که در برابر طالب‌ستیزیِ استاد عطا محمد نور و جنرال دوستم در شمال تبلیغات دروغین به‌راه می‌انداختند و یا سربازانِ دلیرِ ارتش و پولیسِ ما را متهم به اعمالِ خلاف و مجرمانه می‌کردند.
شکی نیست که قندوز به عنوان دروازۀ شمال کشور، یک نقطۀ استراتژیک برای داعش و طالب و پاکستان به شمار می‌آید و اگر جبهۀ طالبان در این ولایت شکسته و سرکوب نشود، می‌تواند زمینه‌سازِ سقوط شهرها و ولایت‌های دیگرِ شمال قرار گیرد.
ارگ ریاست‌جمهوری و حکومت وحدت ملی باید این وضعیتِ خطرناک را درک کنند و با ترکِ سیاستِ قومی و مماشات با طالبان، به بسیج مردمی و سراسری علیه طالبان و تروریستانِ مزدور همت گمارند. مسلماً طالبان، مزدورند و مزدور نیز به هیچ قوم و آیینی وفادار نیست.

اشتراک گذاري با دوستان :

۲ نظر

  • Nawid Parsa گفت:

    ناقلین پشتون در شمال از باد غیس الی بدخشان به پیوند پشتونی خود بیشتر وابسته اند تا زیست مسالمت آمیز با سایر اقوام این مناطق که قبرستان مشترک و مسجد مشترک دارند. تهاجم سپاه طالب-آی اس آی و بن لادن در سال های نود در شمال با همکاری و استقبال پشتون های ناقل همراه بود. پشتون های منور عمدتآً به جای دفاع از منافع ملی بیشتر در صدد حمایت از پشتون های ناقل می باشند. داکتر نجیب ، سلیمان لایق، کرزی ، غنی ، ات…مر …همه در فکر تفوق پشتون و حمایت از پشتونیسم اند. هر نیروی خارجی چه روسی چه پنجابی این حاکمیت و تفوق پشتون را کمک نماید دیگر مصالح ملی برای شان بی مفهوم است. من فکر می کنم در فضای بین المللی امروزی دیگر زمینه استحکام حاکمیت پشتونی-طالبی-داعشی در شمال نا ممکن است. این مناطق برای روسیه-چین و تمام کشور های آسیای مرکزی اهمیت حیاتی دارد. باید با ضرر کوچک یعنی عملیات قاطع ضربه و نابودی مناطق طالب پرور و حامی طالب جلو کوچ جمعی و حتی کشتار گسترده پشتون های ناقل را باید گرفت .روشنفکران پشتون از ضرر بزرگ بایدجلو گیری نمایند ملی فکر نمایند تا قومی فاریاب و مزار و تخار و بادغیس هم سرحد با پا کستان نیست و پا کستان هم نمی تواند مانند سال های نود سپاه ریش دار خود را با طالب یک جا به نام داعش یا طالب به صورت وسیع بفرستد. حساسیت شدید در برابر داعش و طالب نابودی کامل این جزیره های کوچک پشتون طالبی داعشی را به دنبال خواهد داشت.

  • Lona Rose گفت:

    اگر جنرال مراد توانست در کمترین وقت قندوز را از چنگ طالبان مزدور پاکسازی کردو شهر را به حالت عادی برآورد. باید حکومت وحدت لی بدون تعصب جنرال مراد علی مراد را به صفت وزیر دفاع پیش نهاد کند پارلمان بید صد ر د بوی رای دهد اگر حکومت وی را به صفت وزارت پیشنهاد نمیکند از جمله خاینین و پسترین شخص خواهدبود. ازبارگاه خداوند کریم تمنا موفقیت برای نیرو های امنیتی می خواهیم. حاجی صبور