بخش نخست/

درامد
مغز آدمی مانند آسیاب است که اگر دانه در آن نریزی و آرد از آن نگیری، سنگ‌ها خود را می‌سایند و می‌خورند و به جای آرد، سنگ‌ریزه از آن بر‌می‌آید.
انسان با هر قدمی که در راستای اهدافش برمی‌دارد، دانه به آسیاب مغزش می‌ریزد و آسیاب مغز و روانِ خودش را از تباه شدن و سنگ‌ریزه و خاکستر شدن می‌رهاند.
و سرنوشت انسان زیستن است و زیستن یعنی جنبش و آفرینش.
اکنون من و تو به‌جای این‌که در پیلۀ تاریکِ خود زندانی باشیم، باید چنان کنیم که پیوسته زنده‌گی و پیرامون خویش را تازه گردانیم.
و این را بدان که تازه‌سازی در زنده‌گی انسان از راه خرد و اندیشه برمی‌خیزد و همین‌هاست که انسان را از فرسوده‌گی می‌رهاند و نوآوری و نوسازی را پدیدار می‌سازد.

گزیده
آیا می‌خواهید در سفر به بالنده‌گی و خلاقیت، همراهِ ما باشید؟ پس حرکت کنید! برای جست‌وجوی موفقیت، بهتر است گام‌های‌تان را با تصویر ذهنی‌تان تنظیم کنید.
بدون تصویر ذهنی قوی، نمی‌توان موفقیت را جست‌وجو کرد. تصویر ذهنی ارزش‌مندترین سرمایۀ شماست؛ در سفر راه زنده‌گی با آن‌ها، راه قبول شکست و راه زندگی توأم با موفقیت را بیاموزید.
بعضی‌ها قبل از شروع کاری، بیشتر مشکلاتِ آن را بررسی می‌کنند و خیلی زود خسته و افسرده از کاری که می‌خواهند انجام دهند، پشیمان می‌شوند. افراد موفق سعی می‌کنند که مشکلات را از پیشِ پا بردارند. اگر قدم اول را خوب بردارید، قدم بعدی برای ذهن قابل فهم‌تر و از طریق مشاهده و اجرای قدم قبل، ورزیده‌گی بیشتری به ارمغان خواهد آورد و به همین گونه، کار فردا از تجربۀ دیروز سود خواهد برد.
بهترین آروزهایی که می‌توان به آن‌ها دست یافت، با چیره‌گی بر خویشتن میسر است. از سوی دیگر، آرزوی هر کس این است که قدرت کار کردنِ فزاینده و نیروی فراوان برای تحقق بخشیدن به کارها را پیدا کند. مراقبت از خویشتن و رهایی از دام‌های غفلت، بهترین وسیله برای تقویت نیروی ارادی ماست. با ارادۀ قوی و تزلزل‌ناپذیر می‌توان موفق شد و بهترین آرزوها را به حقیقت پیوست داد.

هنگامی که آدمی به فکر امتیازات، کامیابی‌ها یا خوشبختی دیگران می‌افتد، اگر دستخوش حس نارضایتی، ناخشنودی و در واقع اندوه شود، گرفتار غبطه شده است. حسادت و نفرت هم تا حدود کمی در دل غبطه نهفته‌اند. و غبطه عبارت است از انحراف عقیم حرص و ولع.
اگراجازه دهیم که حس غبطه به اشخاص در وجود ما نفوذ کند، آن‌گاه در فروپاشی انرژی و وقت‌مان سهم بزرگی داشته‌ایم. ما می‌توانیم غبطه را به سوی چیزهای خوبی که آرزو داریم، به سوی کسب صفاتی که ما را در راه دستیابی به این چیز های خوب یاری می‌کنند، هدایت کنیم.

اگر برای رسیدن به موفقیت، هدف‌های شتاب‌زده انتخاب کنید و دید واقع‌بینانه‌یی نداشته باشید و بلافاصله به سوی آن‌ها رهسپار شوید، به جایی نمی‌رسید. لازمۀ دستیابی به هدف، موفق دیدن خویشتن است.